Nowoczesnym obliczem przemocy, która nie zostawia sińców na ciele, nie niszczy rzeczy i nie polega na gnębieniu ofiary w szkolnej toalecie jest cyberbulling. Cyberbullying jest rodzajem przemocy z użyciem nowoczesnych technologii, głównie Internetu oraz telefonów komórkowych. Akty przemocy są powtarzalne i mają na celu wyrządzenie szkody emocjonalnej innej osobie. Zjawisko  to przybiera różne formy: nękanie, ośmieszanie, poniżanie czy wręcz prześladowanie za pomocą Internetu lub telefonu komórkowego, groźby, szantażowanie,  rejestrowanie filmów i robienie zdjęć wbrew czyjejś woli, publikowanie lub rozsyłanie ośmieszających filmów, zdjęć czy informacji, wykluczanie z grup online, wzniecanie konfliktów poprzez użycie agresywnego języka, uzyskiwanie od kogoś online informacji w celu późniejszego ujawnienia ich i wykorzystania na niekorzyść danej osoby. Przemoc przejawia się również poprzez włamywanie się na cudze konto poczty internetowej, profilu społecznościowego, podszywanie się pod inną osobę (kradzież tożsamości internetowej) czy pisanie obraźliwych komentarzy na portalach społecznoścowych, forach, blogach itp.

 

Młodzież często nie jest świadoma, że prześladowanie kogoś za pośrednictwem mediów elektronicznych to właśnie cyberbullying. Nie identyfikują takich zachowań z przemocą. Cyberprzemoc nie wymaga konfrontacji twarzą w twarz, zapewnia pozorną anonimowość więc dla sprawcy jest łatwiejsza, pozostawia ślady na długo, a także zapewnia praktycznie nieograniczoną publiczność. 

Po czym poznać, że dziecko może być ofiarą cyberprzemocy?

• oznaki zmartwienia, zdenerwowania pojawiające się podczas korzystania z komputera lub telefonu;
• izolacja od rówieśników - koledzy i koleżanki nie odwiedzają dziecka/nastolatka i sam nie jest do nich zapraszany; nie spędza czasu z osobami w swoim wieku, szuka towarzystwa innych grup niż własna grupa rówieśnicza;
• niechętne chodzenie do szkoły; może nastąpić również pogorszenie wyników szkolnych;
• budzenie się w nocy z krzykiem lub płaczem, koszmary nocne, trudności z zasypianiem;
• zachowania autoagresywne;
• zmiany w zachowaniu: płaczliwość, drażliwość, zwiększenie poziomu lęku;
• utrata zainteresowania dla dotychczasowych hobby;
• brak apetytu, bóle żołądka, bóle głowy.

Bardzo często ofiarą cyberbullyingu padają te same osoby, które doświadczają również ?tradycyjnych? form przemocy.

Przed współczesną przemocą nie można się ukryć, zostawia po sobie często na zawsze bardzo materialny ślad, a jej pozostałości w psychice goją się dużo trudniej niż rany na ciele. Niestety, nie ma skutecznych metod przeciwdziałania cyberprzemocy. Bardzo istotne jest zbudowanie zaufania tak, by nastolatek nie bał się powiedzieć o swoich problemach. Jeśli nastolatek pada ofiarą cyberbullyingu należy konsekwentnie i stanowczo reagować. W przypadku gdy te działania nie przynoszą rezultatu, powinno się sprawę zgłosić policji, gdyż cyberprzemoc podlega karze i może powodować konsekwencje prawne na mocy art. 190 Kodeksu Karnego §1 ?Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2?.Brak reakcji jedynie zachęci sprawców do dalszych ataków. Pomocne może okazać się także zgromadzenie dowodów ? maili, smsów, filmów ? pomogą one w ustaleniu sprawcy. Należy również powstrzymać osobę będącą ofiarą cyberbullyingu od odwetu. Można bowiem nie tylko pogorszyć sytuację, ale również doprowadzić do złamania prawa. Bardzo ważne jest zapewnienie młodemu człowiekowi odpowiedniego wsparcia. Pomocna może być wizyta u psychologa.