UO1W Andrzejki grupa uczniów klas III uczestniczyła w wykładzie poprowadzonym w katedrze filologii polskiej Uniwersytetu Opolskiego przez panią dr Annę Tabisz. Temat okazał się bardzo ciekawy i …przydatny, zwłaszcza w czasach, kiedy nasza świadomość językowa, ale i pozajęzykowa pozostawia wiele do życzenia. Z zainteresowaniem przysłuchiwaliśmy się informacjom na temat „ Polskiej grzeczności językowej i jej zmianom”. Wiemy już jak zdefiniować słowo kluczowe dzisiejszego wykładu, poznaliśmy typy zachowań językowych. Widzimy różnice między grzecznością językową a niejęzykową, poznaliśmy zasady współpracy konwersacyjnej i modele grzeczności.

Jednak największym plusem dzisiejszego wykładu jest uświadomienie sobie, jakim fantastycznym narzędziem jest język. Dostrzegliśmy wyraźnie, że potrafi zmieniać rzeczywistość, a rozmowa to przede wszystkim niezwykły rodzaj współpracy. Skoro mamy takie narzędzie, musimy nim odpowiednio władać. Pewnie nie będziemy już tak beztrosko szastać słowem, skoro znamy 6 maksym konwersacyjnych. Może staniemy się bardziej świadomymi użytkownikami języka wiedząc, jak duże znaczenie mają ponadjęzykowe i pozajęzykowe elementy komunikacji.

 Na wykładzie nie byliśmy jedynie biernymi słuchaczami. Dzisiaj naprawdę mogliśmy się poczuć jak studenci filologii polskiej zasiadając w Auli Błękitnej i skrzętnie notując najważniejsze tezy wykładu. Pozyskaną wiedzą będziemy chcieli się podzielić z tymi, którzy pilnie (!) pracowali na zajęciach w szkole. Mamy nadzieję, że sobie poradzimy zmieniając się w wykładowców. Mamy świadomość, że od naszych umiejętności przekazu niełatwych treści może zależeć Wasze powodzenie na ustnym egzaminie maturalnym, ponieważ pojawia się tam bardzo dużo zagadnień z dziedziny języka. Obiecujemy więc, że będziemy trzymać się : maksymy ilości, maksymy jakości, maksymy odpowiedniości, maksymy sposobu i uprzejmości. A co to znaczy, to zdradzimy na lekcji języka polskiego u pani Bryłki!.

 UO3 UO4 UO5

Początek strony